20. Jesteś zazdrosna!

Z Susaną Martin za ścianą raczej z Moratą w nocy się nie bawiłam tylko przykładnie spałam. W sumie kto wie czy nie wylądowałabym na kanapie w salonie, gdyby nie gwałtowny sprzeciw jego babci. "Młodzi są i powinni spać razem póki chcą!"
Teraz siedziałam na zajęciach i byłam niemal w stanie agonalnym. Nudziło mi się, wykład był praktycznie o niczym... Bo czego mogę się nauczyć na wykładzie, gdzie profesor omawia jak wygląda praca w telewizji, skoro wiem to od kilku lat?
Wyjęłam telefon i napisałam do Moraty.

UNICE: Umieram!
ALLY ;*** :Przecież sama chciałaś iść na studia :P
UNICE: Dziękuję za wsparcie, mój rycerzu!
ALLY ;*** : Kociaczku, muszę iść na masaż. Jest spora szansa, że zagram z Athleticem :D
UNICE: Jest spora szansa, że tu wykituję i wywiozą mnie nogami do przodu.
ALLY ;*** : Wieczorem u mnie? Kupiłem dziś truskawki ^^
UNICE: Wieczorem? A co będziesz robił do tego czasu?
ALLY ;*** : Masaż.
UNICE: Oszalałeś? Chcesz, żeby przez kilka godzin ugniatał Cię jakiś facet?
ALLY ;*** : A może kobietka? :D
UNICE: Morata, zaraz Ci dam kobietkę, zbereźniku jeden!
ALLY ;*** : Jesteś zazdrosna? :)
UNICE: O Ciebie? Nigdy! NIGDY!
ALLY ;*** : To idę na ten masaż ;*
UNICE: Jestem! Wracaj!

Co za ofiara!
Zdenerwował mnie, menda jedna! Ja mu dam kobietkę!
Po zajęciach wyszłam z uczelni i odetchnęłam  z ulgą. Stojąc na słońcu zrobiło mi się nawet ciepło, więc rozsunęłam swoją niebieską bluzę i poklepałam po brzuchu. Może by tak coś wszamać?
-Hej - usłyszałam za sobą. Podskoczyłam przestraszona i zerknęłam na osobnika za sobą.
-Vazquez - westchnęłam. Chłopak uśmiechał się do mnie bezczelnie i trzymał ręce w kieszeniach jasnych jeansów. - Co tu robisz?
-Zapraszam cię na obiad? - wypalił. Kurczaki.
Podrapałam się po nosie i nic nie odpowiedziałam.
-Co? Nie gryzę przecież. Sama się o tym przekonałaś w sobotę. Było miło i nie musiałaś się na mnie złościć - powiedział. Racja, nie wkurzył mnie niczym.
-Nie mogę, bo mam nagranie - zmyśliłam na poczekaniu. Wpatrywał się we mnie uważnie przez chwilę...
-Kłamiesz - pokręcił głową. - Unice, pyszny obiadek, dobre towarzystwo? - kusił.
-A co dajesz na ten obiadek? - uśmiechnęłam się.
-Co zechcesz i gdzie zechcesz - zatoczył dłonią w koło. - Ty wybierasz, a ja stawiam. Może być?
-Może? - pokiwałam głową.
-Nie może - dobiegł do moich uszu znajomy głos i aż mnie zmroziło. - Vazquez, znajdź sobie wolną dziewczynę. Madryt to stolica Hiszpanii, ogromne miasto, pełno tu lasek - powiedział spokojnie Morata. Stał za mną i wpatrywał się w Katalończyka.
-Już wybrałem tą, która mi się podoba - odpowiedział bezczelnie.
-Tylko mnie nie odpowiada twój wybór - warknął Ally i postąpił krok do przodu.
-Wiesz... - Vazquez zrobił minę jakby nad czymś intensywnie myślał. - Tylko mnie nie obchodzi twoje zdanie!
-Zaraz cię będzie obchodzić - syknął Morata i mnie minął.
-Ej! - złapałam go za bluzę z tyłu i przytuliłam się do jego ramienia. - Ally - szepnęłam tuląc twarz do jego piersi.
-Unice - powiedział bardzo cicho.
-Morata! - spojrzałam na niego, oczy mu pociemniały ze złości.
-Nie chcę cię tu więcej widzieć! - zwrócił się do Vazqueza i wziął mnie za rękę. - Nigdy! To moja dziewczyna i jak ciężko ci to pojąc to z łatwością pomogę ci tą wiedzę przyswoić- dodał i odszedł ciągnąc mnie za sobą. Otworzył drzwi do Audi, poczekał aż wsiądę i zapiął mi pas. Po chwili sam zajął miejsce kierowcy. - Nie teraz - uniósł dłoń, gdy chciałam coś powiedzieć. Odpalił i udał się wprost do mnie do domu. Poczekał aż otworzę, przywitał się z Blanco i skierował się do mojego pokoju. Idąc za nim po schodach spostrzegłam, że dostałam SMSa.

VAZQUEZ: Nie chciałem, żeby się wściekł.
UNICE: Wal się!

-Unice - Morata usiadł na łóżku i przejechał dłonią po twarzy.
-Sam przylazł! Nie wiedziałam o tym! - wyrzuciłam z siebie z prędkością światła.
-Uświadom go, że jestem od niego większy i silniejszy. Tak łatwo nie oddam czegoś co należy do mnie! - warknął.
-Do ciebie? - uśmiechnęłam się delikatnie i usiadłam mu na kolanach. Nie czepiajmy się słów jakich użył, liczy się sens. To piłkarz i facet. Do tego wykształcenie średnie zdobył dzięki mnie i nauczycielom, którzy dawali mu fory.
-Do mnie, Unice! - popatrzył mi w oczy. - Jesteś moja, możesz mu to napisać - dodał łaskawie.
-Myślę, że jasno mu to zakomunikowałeś - pogłaskałam go po policzku. - Nie denerwuj się - ucałowałam go w czubek nosa.
-Ale mi się ciśnienie podniosło - sapnął i oparł głowę na moich piersiach. - A myślałem, że najgorsze już za mną.
-Jak to? - zaśmiałam się.
-Jak przeszedł do nas Benzema. Latałaś za nim wszędzie niczym mały piesek. Wpatrywałaś się jak w obrazek, świergotałaś po francusku i tłumaczyłaś hiszpański...
-Myślałeś, że podoba mi się Benzema?! - jęknęłam.
-No wiesz... Dziany gość, piłkarz pierwszego składu, Francuz... A wiadomo, że to najlepsi kochankowie. Dygałem się, że mnie dla niego zostawisz. Mieliśmy tylko siedemnaście lat i niecały roczny staż...
-Ally - zachichotałam w jego szyję. - Ja i Benzema? Błagam cię! Ja już mam najlepszego kochanka - poruszyłam sugestywnie brwiami. - I bynajmniej nie jest to Francuz. Jestem Hiszpanką i gustuje jedynie w Hiszpanach - delikatnie ugryzłam go w ucho.
-A Katalończyk? - spytał podchwytliwie.
-Hiszpan, Madryt na zawsze, nawet w łóżku - puściłam mu oczko.
-Zawsze? - zaczął mnie łaskotać.
-Zawsze! - wyrwałam się i oparłam o ścianę. - A masażystka?
-Nie było masażu - wzruszył ramionami i wstał. Ściągnął górna cześć ubrania i położył się na łóżku. - Calleti wypaplał, że świetnie masujesz. Ciekawych rzeczy się można dowiedzieć, gdy Callejon traci rachubę, że ze mną chodzisz i nawija coś do Ramosa...
-Bura szmata - syknęłam pod nosem i błyskawicznie wyjęłam telefon. Dobrze, że powiedziałam o Vazquezie tylko Mesutowi i Karimowi. Strach myśleć o zacny Jose mógłby jeszcze powiedzieć.

UNICE: Ty pizda jesteś! Jak mogłeś się wygadać Moracie o masażu?!
CALLETI: No, jak powiedziałem to załapałem, że on nie wie :D
UNICE: Nie będziesz miał już masowanka!
CALLETI: Jak to, czemu?
UNICE: Bo Morata wskakuje na Twoje miejsce w grafiku!

-Chodzę z tobą ponad cztery lata i o tym nie wiem - mruczał z niedowierzaniem.
-To miała być niespodzianka na noc poślubna - palnęłam i sięgnęłam po oliwkę.
-Jasne - przekręcił oczami. Usiadłam na nim okrakiem i zaczęłam go masować. - Cóż za rączki - zacmokał z zadowoleniem. - Jak wstanę to się policzymy, że tego nie powiedziałaś - zamruczał.
-Tak - zaśmiałam się. - Czemu mnie oszukałeś, że masz mieć masaż i przyjechałeś na uczelnie? Przeczucie?
-Nie, kazałaś mi wracać - roześmiał się. - Posłuchałem.
-Kto by pomyślał, że ty taki posłuszny jesteś - burknęłam.
-Już bym ci pokazał jak bardzo jestem, ale masz szczęście, że na mnie siedzisz - mruknął.
-Nie gadaj, odprężaj się!
-Gdzie się tego nauczyłaś? - dociekał.
-Tegoroczny wakacyjny obóz braci Callejonów. Robiłam reportaż i podłapałam to i owo - wyjaśniłam.
-A już myślałem, że jakiś sekretny kochanek-masażysta - zażartował, ale mnie jakoś to nie śmieszyło. Kochanek-masażysta? A może kochanek-piłkarz Getafe?

 

Kocham ich z całego serca!

Dziś pokażemy kto jest Królem!

Hala Madrid! <3 

Z mniej radosnych nowin... To jedno z moich ostatnich opowiadań. Mam nadzieję, że w moim życiu zajdą odpowiednie zmiany i nie będę potrzebowała wyżywania w zmyślonych historiach. Jeśli kiedyś wrócę z książką mojego autorstwa to pamiętajcie... Natalia Domańska! :D Obecnie piszę dla magazynu Politechniki Warszawskiej I.PEWU, jakby ktoś był z Warszawy i miał dostęp :)